روغن کاری شرط لازم برای عملکرد عادی بلبرینگ موتور است. یاتاقان های غلتشی روغن کاری شده با گریس هستند و پرکاربردترین یاتاقان ها در محصولات موتوری هستند. یاتاقان های نورد به دو دسته باز و آب بندی تقسیم می شوند. بلبرینگ های آب بندی شده هنگام خروج از کارخانه با گریس پر می شوند و در هنگام مونتاژ موتور نیازی به پرکردن مجدد ندارند. تعمیر و نگهداری یاتاقان ها را می توان با توجه به طول عمر موتور یا یاتاقان تعویض کرد. برای اکثر موتورها از یاتاقان های باز استفاده می شود، یعنی سازنده موتور با توجه به شرایط کاری مختلف، یاتاقان ها را با گریس مناسب پر می کند.
در فرآیند کارکرد واقعی موتور، مشخص می‌شود که برخی از موتورها هنگامی که تازه راه‌اندازی می‌شوند، عملکرد بلبرینگ پایداری دارند، اما پس از مدتی کارکرد، صدای بلبرینگ به دلیل روانکاری ضعیف ایجاد می‌شود. این مشکل هر از چند گاهی در مرحله تست موتور و مرحله کارکرد موتور رخ می دهد.
دلیل اساسی روانکاری ضعیف بلبرینگ موتور این است که گریس اصلی پس از بیرون ریختن نمی تواند به گردش درآید. برای حل این مشکل باید از طراحی سیستم بلبرینگ موتور شروع کرد و از طریق محدودیت های فضای فیزیکی لازم، دامنه حرکت گریس را کاهش داد و گریس پرتاب شده را مجبور کرد دوباره وارد حفره یاتاقان شود.
از طریق تجزیه و تحلیل مقایسه ای ساختارهای یاتاقان موتور سازندگان مختلف موتور، می توان دریافت که برخی از سازندگان موتور با تنظیم اندازه حفره پوشش یاتاقان، سیستم روغن کاری بلبرینگ را بهبود می بخشند، در حالی که برخی از سازندگان موتور با اضافه کردن این ایده، فضای جریان گریس را محدود می کنند. تابه روغن بلبرینگ.
علاوه بر محدودیت ها و محدودیت های فضای روانکاری سیستم بلبرینگ، رابطه تطابق بین یاتاقان و صندلی یاتاقان و یاتاقان و محفظه یاتاقان برای جلوگیری از تخریب و خرابی گریس پس از گرم شدن یاتاقان بسیار حیاتی است. به دلیل تطابق نامناسب؛ کنترل موقعیت محوری روتور موتور، یعنی چیزی که ما آن را کنترل حرکت محوری می نامیم، نیز باید برای کاهش مشکل پرتاب گریس به بیرون از حفره شفت استفاده شود.