Σε σύγκριση με κινητήρες μικρού και μεσαίου μεγέθους, οι κινητήρες υψηλής τάσης είναι ακριβοί και τα σενάρια εφαρμογής τους είναι κρίσιμα και ιδιαίτερα. Είτε πρόκειται για την απόρριψη του σώματος του κινητήρα μετά από βλάβη είτε για άλλα προβλήματα που προκύπτουν από τη βλάβη, μπορεί να είναι πολύ πιο σοβαρό από ό,τι μπορούμε να φανταστούμε. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιούνται συσκευές διαφορικής προστασίας για κινητήρες υψηλής τάσης που χρησιμοποιούνται σε ορισμένες ειδικές περιπτώσεις, σκοπός των οποίων είναι η έγκαιρη και αποτελεσματική ανακάλυψη προβλημάτων και η πρόληψη περαιτέρω επιδείνωσης των προβλημάτων.
Η διαφορική προστασία είναι ένα πολύ αποτελεσματικό μέτρο προστασίας για την ασφαλή λειτουργία του ηλεκτρολογικού εξοπλισμού. Χρησιμοποιεί τα χαρακτηριστικά ενεργοποίησης ενεργειών προστασίας από τη διανυσματική διαφορά μεταξύ του ρεύματος εισόδου και του ρεύματος εξόδου του ηλεκτρικού εξοπλισμού, κάνοντας οποιοδήποτε ηλεκτρικό δίκτυο δύο θυρών, γεννήτρια, κινητήρα, μετασχηματιστή και άλλο ηλεκτρικό εξοπλισμό να έχουν πολύ κλασικές εφαρμογές. Η διαφορική προστασία χρησιμοποιείται σχετικά ευρέως σε μεγάλους κινητήρες υψηλής τάσης. Για παράδειγμα, οι κινητήρες υψηλής τάσης που χρησιμοποιούνται στην κύρια ισχύ του ορυχείου και στον κύριο εξοπλισμό εξαερισμού πρέπει να είναι εξοπλισμένοι με διατάξεις διαφορικής προστασίας για να διασφαλίζεται η ασφαλής και αξιόπιστη λειτουργία του συστήματος και να αποφεύγονται μεγάλες οικονομικές απώλειες και ατυχήματα ασφαλείας που προκαλούνται από απροσδόκητες διακοπές λειτουργίας. Οι περιελίξεις του στάτη των μεγάλων κινητήρων υψηλής τάσης συνήθως υιοθετούν σύνδεση αστέρα, με τρεις ακροδέκτες εξόδου από προεπιλογή. Όταν εισάγεται διαφορική προστασία, ο κινητήρας πρέπει να έχει 6 ακροδέκτες εξόδου. Η διάταξη διαφορικής προστασίας που εφαρμόζεται στον κινητήρα λειτουργεί ως εξής: ανιχνεύει τα ρεύματα εκκίνησης και τέλους του κινητήρα και συγκρίνει τη διαφορά φάσης και πλάτους μεταξύ των ρευμάτων εκκίνησης και τερματισμού. Υπό κανονικές συνθήκες, η διαφορά στο πλάτος και τη φάση μεταξύ των ρευμάτων εκκίνησης και λήξης είναι μηδέν, δηλαδή, το ρεύμα που ρέει στον κινητήρα είναι ίσο με το ρεύμα που ρέει έξω από τον κινητήρα. όταν παρουσιαστεί σφάλμα βραχυκυκλώματος, όπως φάση σε φάση, στροφή σε στροφή ή γείωση στο εσωτερικό του κινητήρα, δημιουργείται διαφορικό ρεύμα μεταξύ των δύο και φτάνει σε μια ορισμένη τιμή, ενεργοποιείται η λειτουργία προστασίας.